លោក អាដុល ហ៊ីត្លែ( Adolf Hitler ) គឺជាអ្នកដឹកនាំផ្តាច់ការណាស៊ីសដ៏សាហាវយង់ឃ្នង់បំផុតដោយលោក បានសម្លាប់រង្គាលជនជាតិជ្វីហ្វរាប់លានអ្នក តែសំរាប់ជនជាតិអាល្លឺម៉ង់បែរជាចាត់ទុកថា គាត់ជាវីរបុរសដែលជួយស្តារស្ថានភាពប្រទេសជាតិដែលកំពុងតែដុនដាបអោយក្លាយជាមហាអំណាច សារជាថ្មីម្តងទៀត។

លោកហ៊ីត្លែ កើតនៅទីក្រុង បេណារ៉ាវ ប្រទេសអូទ្រីស ដោយលោកមានម្តាយជាជនជាតិអាល្លឺម៉ងនិងឪពុកគឺជាជនជាតិជីហ្វ និងជាមនុស្សដ៏តឹងរឹងបំផុត តែងប្រើទារុណកម្មក្នុងការអប់រំកូន នៅពេលរៀនកាន់តែខ្ពស់លទ្ធផលរៀនសូត្រកាន់តែធ្លាក់ខ្សោយជាបន្តបន្ទាប់ ធ្វើអោយឪពុកខឹងច្រលោតជាខ្លាំង ចំណែកឯមិត្តភក្តិទាំងប៉ុន្មានក៏ចាកចេញពីគាត់អស់ទៀត សម្ពាធផ្លូវចិត្តទាំងនេះបានបង្វែរចំណាប់អារម្មណ៏របស់ហ៊ីត្លែរអោយងាកទៅរកការតស៊ូវិញ ។ 

ហ៊ីត្លែស្នាក់នៅផ្ទះជួលដើម្បីរៀនមុខវិជ្ជានេះ ដែលម្ចាស់ផ្ទះនោះជាជនជាតិជ្វីហ្វ សូម្បីមិត្តរួមសិល្បះក៏ជាជនជាតិជ្វីហ្វ ដែលជាហេតុនាំអោយលោកមានអារម្មណ៏ឈឺចាប់នឹងចងគំនុំបន្តិចម្តងៗ បូកផ្សំនឹងម្តាយជាទីស្រលាញ់របស់លោកត្រូវស្លាប់ដោយជំងឺមហារីកដោយសារការថ្លោះធ្លោយពីសំណាក់គ្រូពេទ្យជាជនជាតិជ្វីហ្វទៀត ធ្វើឱ្យកំហឹងរបស់លោកជាមួយអម្បូរជ្វីហ្វក៏កាន់តែខ្លាំងឡើងៗ ។

ហើយរឿងរ៉ាវដំបូងឡើយដែលធ្វើឱ្យអាល្លឺម៉ង ក៏ដូចជាលោក ហ៊ីត្លែស្អប់ជនជាតិជ្វីហ្វ ក៏ព្រោះជនជាតិនេះ គ្មានទឹកដីរស់នៅតាំងពីដើមមក ជាជនជាតិភាគតិចដែលរស់នៅតាមជាយដែនរបស់ប៉ាលេសទីន ហើយដោយសារតែជនជាតិនេះកើនទ្បើងកាន់តែច្រើន ជនជាតិជ្វីហ្វក៏មករស់នៅអាល្លឺម៉ង រួចក៏ចង់បង្កើតជាប្រទេសរបស់ខ្លួនក្នុងប្រទេសអាល្លឺម៉ង់។ជនជាតិជ្វីហ្វស្ទើរតែបានសម្រេចគោលបំណងរបស់ខ្លួនទៅហើយ ព្រោះគ្រប់ធុរកិច្ចទាំងអស់មានជ្វីហ្វជាម្ចាស់ លើកលែងតែផ្នែកយោធាប៉ុណ្ណោះ។ 

ប៉ុន្តែនៅពេលលោកអាដុល អ៊ីត្លែរ បានដឹងពីផែនការរបស់ជនជាតិជ្វីហ្វ ពេលនោះមក ការប្រល័យពូជសាសន៍ជ្វីហ្វក៏បានកើតទ្បើង ត្រឹមតែ២ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ប្រជាជនជ្វីហ្វរាប់លាននាក់ត្រូវបានសម្លាប់សល់តែប៉ុន្មានសែននាក់តែប៉ុណ្ណោះចាប់តាំងពីមានការសម្លាប់រង្គាលមក មហិច្ឆតាចង់គ្រប់គ្រងប្រទេសអាទ្បឺម៉ង់របស់ជ្វីហ្វត្រូវបរាជ័យ។ 

លោកហ៊ីត្លែបានលើកកម្ពស់គុណភាពជីវិតជនជាតិអាឡឺម៉ង់ឱ្យមានកិត្តិយសខ្ពង់ខ្ពស់ដូចដែលយើងបានឃើញសព្វថ្ងៃ  ដូចនេះវាមិនចំលែកទេដែលជនជាតិអាឡឺម៉ង់សសើរ ហ៊ីត្លែរហើយសុខចិត្តបូជាជីវិតដើម្បីគាំទ្រគាត់និងអាណាចក្រ រ៉ៃខ៌ទី3 (Riech lll) រហូតដល់វិនាទីចុងក្រោយនោះ ។

បន្ទាប់ពីចាញ់សង្គ្រាមលោកបានធ្វើអត្តឃាតដោយយកកាំភ្លើងបាញ់សៀតផ្កាខាងឆ្វេងរបស់ខ្លួនហូរឈាមរហូតដល់ស្លាប់។ រីឯភរិយាត្រូវស្លាប់ដោយសារតែផឹកថ្នាំពុល ។ សាកសពអ្នកទាំងពីរត្រូវបានទាហានជំនិតរបស់ខ្លួនស្រោចសាំងកំទេចចោល។ នៅថ្ងៃទី ២៧ ខែមករា ឆ្នាំ ១៩៤៥ កងទ័ពសូវៀតវាយចូលក្នុងមន្ទីរឃុំឃាំងជនជាតិជ្វីហ្វ រកឃើញជនជាតិជ្វីហ្វដែលត្រូវបានសម្លាប់រហូតដល់ ១.៥00.000 នាក់៕